O psychoterapii

Czym jest psychoterapia?

Psychoterapia to terapia znajdująca zastosowanie we wszystkich sytuacjach, w których człowiek odczuwa dyskomfort lub cierpienie psychiczne. Ukierunkowana jest na usunięcie przyczyn bólu psychicznego lub znalezienie sposobów radzenia sobie z nim w sposób niwelujący odczuwane cierpienie i/lub dyskomfort.

Jak wygląda praca z psychoterapeutą?

Psychoterapeuta to osoba posiadająca umiejętności umożliwiające zgłaszającym się klientom nazywanie uczuć i emocji. Często już samo odnalezienie właściwych określeń pomaga lepiej zrozumieć własną sytuację i motywy. Dodatkowo praca psychoterapeuty obejmuje rozpoznawanie pewnych wzorców zachowania i ich źródeł. Dzięki temu możliwe staje się skorygowanie postaw i zachowań a następnie usunięcie złego samopoczucia psychicznego. Warto podkreślić, że owo odkrywanie wzorców i korygowanie zachowań często jest trudną i długotrwałą pracą. Psychoterapeuta jest w tym procesie przewodnikiem i towarzyszem – wskazuje kierunek działania i wspiera w podejmowaniu wysiłków na rzecz wewnętrznej zmiany.

W praktyce psychoterapii wskazuje się na kilka kluczowych z form terapii:

indywidualna

przebiega w ramach cotygodniowych sesji trwających około godzinę. Może mieć charakter terapii kryzysowej związanej z nagłymi wydarzeniami, z którymi człowiek nie potrafi sobie poradzić (np. ciężkie zachorowanie czy utrata kogoś bliskiego). Może także dotyczyć innych problemów i zazwyczaj trwa przynajmniej przez kilkanaście spotkań (sesji).

terapia par

wykorzystywana w sytuacji różnorodnych problemów w związkach, z którymi zaangażowane pary nie potrafią sobie samodzielnie poradzić. Do najczęstszych powodów korzystania z terapii dla par należą: chęć odbudowania związku po kryzysie (zdradzie, narodzinach dziecka), trudności związane z chronicznymi trudnościami w funkcjonowaniu w relacji, problemy dotyczące niemożności posiadania potomstwa, itp. Warto zauważyć, że terapia par nie jest zarezerwowania wyłącznie do związków heteroseksualnych. Z pomocy terapeuty mogą korzystać także osoby pozostające w związkach homoseksualnych czy niebinarnych.

terapia grupowa

stanowi jedną z najbardziej efektywnych form terapii z zakresu zaburzeń relacyjnych. W tych przypadkach grupa staje się środowiskiem terapeutycznym, w którym każdy z jej uczestników może doświadczać emocji współuczestników a na ich podstawie lepiej zrozumieć źródło własnych zachowań.

Wybór najlepszej formy pracy psychoterapeutycznej dokonywany jest wspólnie przez psychoterapeutę i klienta

Psychoterapia – kto powinien z niej skorzystać?

Psychoterapia to forma terapii, z której korzystać mogą nie tylko osoby cierpiące na konkretne jednostki chorobowe, ale wszyscy, którzy chcą zmienić lub poprawić swoje psychiczne odczucia. Bardzo często po wsparcie psychoterapeutyczne sięgają osoby przeżywające określone emocje w związku z funkcjonowaniem w relacji miłosnej – psychoterapia pomaga ustalić przyczynę problemu i skorygować postawy czy zachowania.

Dodatkowo psychoterapia jest pomocna w rozwiązywaniu problemów dotyczących funkcjonowania w życiu osobistym, społecznym i zawodowym. Jest to uwarunkowane faktem, że terapia stanowić może wsparcie w przypadku trudności dotyczących radzenia sobie ze stresem, motywacją (częściej jej brakiem) czy problemami z komunikacją. Każdy z tych aspektów może dotyczyć wyłącznie określonej sfery życia, ale w pewnym zakresie wywierać oddziaływanie także na inne.

Katalog problemów, które pomaga rozwiązać psychoterapia ma charakter otwarty co oznacza, że nie sposób wymienić ich wszystkich. W szczególności psychoterapia jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla osób:

1
z utrudnionym funkcjonowaniem w otaczającym środowisku (związek, praca, rodzina),
2
odczuwających zalewające emocje, z którymi nie sposób samodzielnie sobie poradzić,
3
nieumiejących utrzymać relacji intymnych,
4
odczuwających bezsens życia,
5
odczuwających przemożny smutek,
6
będących w stanie chronicznego stresu,
7
mających problem ze stawianiem granic (nieasertywnych),
8
postrzegających siebie jako osoby niewiele warte i niemające nic do zaoferowania innym (niska samoocena),
9
niepotrafiących radzić sobie ze stratą,
10
doświadczających przemocy (psychicznej i fizycznej),
11
ze zdiagnozowanymi zaburzeniami na tle nerwowym/psychicznym,
12
ze zdiagnozowaną depresją,
13
odczuwających silny lęk czy fobię,
14
kierowanych do psychoterapeuty przez lekarza.

Coraz częściej do psychoterapeutów kierowani są nastolatkowie w związku z zaburzeniami zachowania lub problemami emocjonalnymi. Mogą tu uzyskać profesjonalne wsparcie oraz pracować nad uświadomieniem tła problemów w celu lepszego zrozumienia własnych reakcji i postaw.

W zależności od indywidualnej sytuacji psychoterapeuta może zaproponować terapię indywidualną, grupową lub terapię dla par. W każdym przypadku ustalane są indywidualne zasady współpracy klienta z terapeutą.

Należy podkreślić, że psychoterapia nie jest cudowną pigułką, która jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki sprawi, że wszystkie problemy szybko zostaną rozwiązane. Psychoterapia zazwyczaj jest procesem, wymagającym od kilku do kilkudziesięciu spotkań (sesji).

Czym jest psychoterapia psychodynamiczna?

Oto kilka cytatów:

“Cveta Dimitrova: Mówi się, że sama relacja terapeutyczna jest lecząca.

Anna Król-Kuczkowska: Tak, ale o tyle, o ile umożliwia komuś dobre korzystanie z innych niż terapeutyczna relacji, a jeśli takich w danym momencie nie ma, to ich nawiązanie. Najbardziej leczące w naszym życiu są codzienne doświadczenia z innymi ludźmi, a nie interakcja trwająca pięćdziesiąt minut, raz w tygodniu. Oczywiście, podczas pracy przyglądam się czy dana osoba zaczyna być wobec mnie bardziej otwarta, czy łatwiej jest jej mi zaufać, czy ma odwagę odsłaniać swoje niepiękne cechy, które przecież każdy z nas ma. Ale ważniejsze jest dla mnie to, czy jej relacje z otoczeniem się zmieniają. Czy na przykład nauczyła się mniej destrukcyjnie lub impulsywnie reagować na odmowę, albo czy w momencie silnego kryzysu w związku potrafi przywołać w pamięci dobre momenty z partnerem, co zapobiega gwałtownym odejściom i zerwaniu więzi. Najważniejsze owoce psychoterapii zbieramy poza gabinetem, choć to relacja terapeutyczna je katalizuje.

CD: Czyli nie tylko likwiduje objawy, ale…
AKK: Prowadzi do większej dojrzałości wewnętrznej, zdolności do lepszego radzenia sobie, większej refleksyjności. Co więcej, jak pokazują badania, psychoterapia psychodynamiczna przynosi coraz większe korzyści jeszcze przez pół roku do roku po jej zakończeniu. Potem efekt się stabilizuje i zazwyczaj nie maleje. (…) Jeśli zmiana zaszła nie tylko na poziomie symptomów, ale całego funkcjonowania osobowości, to dana osoba nie tylko ma lepszy nastrój – czyli na przykład zmniejszyły się u niej objawy depresyjne – ale lepiej też siebie rozumie i zyskuje większy szacunek do siebie. Co z kolei ułatwia rozumienie innych i prowadzi do poprawy relacji z nimi. To działa jak samonapędzający się mechanizm, kontynuacja procesu, który rozpoczął się w terapii. Pacjent gromadzi coraz więcej dobrych doświadczeń, i to nie tylko w dosłownym sensie. Bo dobre doświadczenie niekoniecznie musi oznaczać doświadczenie pozytywne. Ktoś taki zyskuje umiejętność wyciągania wniosków także z rzeczy trudnych, np uczy się zaopiekowania się sobą, albo proszenia o pomoc innych. Nawet, jeśli te nowe kompetencje chwilami ulegają osłabieniu, to trwa to o wiele krócej i łatwiej się z takiego stanu wydobyć.

fragment rozmowy z książki “Psychoterapia dziś.“

“Dariusz Bugalski: „Terapia długoterminowa jest jak powrót do domu”… Skoro dom jest niedobry, po co do niego wracać?

Monika Miller – Nadolska: To jest skomplikowana historia. Również dlatego, że domu właściwie nigdy się nie opuszcza, niesie się go w sobie. Powrót do domu to powrót do takiego doświadczenia, w którym drugi człowiek odpowiada na nas, na nasz wewnętrzny świat, odczytuje go, nazywa. Czasem jest to odzyskiwanie takiego doświadczenia, a czasem budowanie go na nowo. Ten ktoś, terapeuta, staje się stopniowo – jak to nazywamy w naszym języku – „dobrym obiektem”. Jest reprezentantem tych właściwości, których zabrakło rodzicom pacjenta, daje nadzieję na świat lepszych możliwości w człowieku i w życiu w ogóle. Dzięki dobremu obiektowi można liczyć na bycie zrozumianym i przyjętym, można nauczyć się rozumieć i przyjmować innych.

Alina Neugebauer: Terapia pozwala dotrzeć do różnych uczuć z wczesnego dzieciństwa. Pomaga wydobyć te uczucia na światło dzienne, doświadczyć ich, przeżyć je i wyrazić w bezpiecznych warunkach gabinetu psychoterapeutycznego. Emocjonalne doświadczenie pomaga objąć siebie samego oraz bliskich refleksją i zrozumieniem. Daje szansę na nowe spojrzenie. Niezwykle istotne jest, aby pacjent mógł pozwolić sobie przeżywać wszystkie swoje uczucia do ważnych ludzi. Wszystkie. A więc żeby w terapii znalazło się miejsce i na żal, i na gniew, na smutek i na pretensje, ale także na miłość, wdzięczność i uznanie. Bo przecież nasi pacjenci, podobnie jak my, doświadczyli ze strony swoich bliskich krzywd, ale również troski i miłości. Chociaż w skrajnych przypadkach była to troska minimalna – taka, która pozwoliła przeżyć. Powrót do domu, czyli rozplątanie tej splątanej nitki, jest ponownym, świadomym przeżyciem tych wszystkich uczuć, uporządkowaniem, domknięciem. To przynosi ulgę, ukojenie.

fragment rozmowy z książki “Psychoterapia dziś“